તમારી યાદ 


તને યાદ કરું છુ તો મારું અસ્તિત્વ લાગે છે 
તને મનમાં રાખું છુ તો મારું મન લાગે છે 
તમે નથી ત્યાં બધુજ ઉદાસ લાગ્ચે છે 
તારી યાદ વગર આ દુનિયા મને મારાથી દુર લાગે છે 
તને કલ્પું છુ તો કલ્પનાઓ પણ રંગીન લાગે છે 
એ રંગો માં પણ અનેક રંગો નો ભાસ લાગે છે 
એ ભાસમાં હંમેશા તારો સહવાસ લાગે છે 

દોસ્તી કે પ્રેમ ?

શું સંબંધ છે તારી અને મારી વચ્ચે કે
જે મને હંમેશા તારી તરફ ખેંચે છે તારાજ વિચારો માં મશગુલ રાખે છે 
તારો અવાજ સાંભળવાથી જ મન ને શાંતિ થાય છે 
હંમેશા તારોજ સાથ ચાહું છુ તને ના જોઉં ત્યારે બેચેની અનુભવું છુ 
બીજી વ્યક્તિ કરતા પહેલા હંમેશા ત્માંરુજ નામ હોઠ પર આવે છે 
તને હું ખુશ જોવા માંગું છુ તારા માટે બધુજ બલિદાન કરવા તૈયાર છુ 
દુનિયાની બધી જ ખુશી તને મળે એવી પ્રભુ ને પ્રાર્થના કરું છુ 
હવે તમે જ કહો કે અને હું દોસ્તી કહું કે પરેમ ? ....દોસ્તી કહું કે પ્રેમ ?

" એવું પણ થાય છે "


આવું પણ થાય છે તમે જેને  ચાહો છો  એ બીજા ના થઇ જાય છે 
તમે જેણે ભૂલી શકતા નથી એ તમને ભૂલી જાય એવું પણ થાય છે 
તમે પ્યાસા થાઓ ને કાળ દુષ્કાળ માં પલટાય એવું પણ થાય છે 
તમે મંઝીલ કરીબ પહોંચો ને માર્ગ ભૂલી જવાય એવું પણ થાય છે 
તમે જેની રાહ જુઓ છો એ ખદ ને ના રોકી શકે એવું પણ થાય છે 
તમે હસતા હોવ ને આંખો રડતી દેખાય એવું પણ થાય છે 
કઈ પણ કહ્યા વગર બધુજ સમજી જાય એવું પણ થાય છે 
મને જે કહેઅવા માંગો છો એ મના માં જ રહી જાય એવું પણ થાય છે 

"તમને કહેવું છે" 

આવી છે વાત હોઠ પર પણ કહી શકતો નથી

ઈશારનું છે આ કામ પણ આંખો થી કહી શકતો નથી

લઇ ને નિશ્ચય આવ્યો છુ કે તને કૈક કહેવું છે

વસી રહેલી તારી યાદો નું ઉધાર લઇ ને ચુકવવું છે તમને   

યુવાની ની ખીલતી વસંતમાં બહાર બની ને મહેકવું છે 

સોહામણી સુગંધ આવે તો ફૂલ બની ને મહેકવું છે 

મન મારું કહેતા કહી ગયું તમને 

ચકાસજો દરેક પંક્તિમાં પ્રથમ અક્ષર ને 

પૂજા કહું આટલું પૂજનને કરજો ભરથાર 

જશો નહિ છોડી ને એણે નથી એનો કોઈ પાર 

પૂજન ના દિલ ને તું એક જ ભાવે પૂજા 

પછી છો ને મુજ ને હજારો મળે તો 

ગઝલ લખવી છે એતો એક બહાનું છે પૂજન 

એમાં તો લાગણી ના ક્યાય સાદ છે 

" કિસ્મત "
કિસ્મત ની બસ આજ કહાની છે 
ક્યારેક હસવાનું તો ક્યારેક રડવાનું છે 
કૈક ખોવાનું છે તો કંઇક મેળવવાનું છે 
સમજ્યો છે પછી જાણ્યું છે એક એક પણ અજનબી છે 
જીન્દગી એક સફર છે ક્યારે પૂરી થશે કોણ જાણે છે
એક પળ જી્વવાનું છે તો એક પળ મરવાનું છે  
કેમ કે જીન્દગી નો નથી કોઈ ભરોસો 
ક્યારેક મળવાનું છે તો ક્યારેક અલગ થવાનું છે 
સંબંધો તો જાણે બધા અજનબી છે 
ઉલઝન ના ધાગાઓ ને જિંદગીભર સુલઝાવવાના છે
આવે છે સુખ ને જાય છે દુખ
પરંતુ મારા કિસ્મત માં તો માત્ર દુખ જ છે
જીવન માં ઘણા લોકો કંઇક ખોઈ ને પણ ઘણું મેળવે છે
હું બધું જ ખોઈને પણ કીન ના મેળવી શક્યો
કિસ્મત આજ કરશે અનહોની થઇ ને જ રહેશે
કિસ્મત માં જે લખેલું છે તે થવાનું છે
બાકી બધા તો બહાના છે
દેખો આ કિસ્મત ની મજબુરી
દિલ નથી ચાહતું એ કહેવું જરૂરી છે
કેવી રીતે કહું ? શું થયું ? કહેવું એ પણ એક સજા છે
બસ એક અન્સુઓના દરિયામાં ડૂબી જવાનું છે
મિત્રો તામતી પણ આજ કહાની છે