आज की शायरीया

जगर पे चौत लगती है खलीश दील में उभ्राती है
सनम जुल्मो सीतम करके अगर जो मुस्कुराती है


आमीन जल गया अपना ही आशीयाना
तासीर उलटी हाय अपने जलाल की


बन सके तो बाग़ बना ना लेकिन आग मत जलाना
जल सके तो अमर दीप जलाना लेकिन दील मत जलाना


गमे दुनिया से अगर पी भी फुर्सत उठाने की
फुल का देखना तरकीब तेरे याद आने की 

ખોવાઈ ગયા

ખુશી ના દીવસો  માં  અમે હસતા શીખ્યા નહી 

રડવા ની ઈચ્છા થઇ પણ આંસુ ઓ ખોવાઈ ગયા

વસંત ના આગમન ની પહેલા વુક્ષો  સુકાઈ ગયા 

બહાર ની રાહ જોઈ ખીજા માં ખોવાઈ ગયા 

શાંતી ના નીર સમંદર માં સમાઈ ગયા

લાખો  ગમ છુપાવી ખુશી માં ખોવાઈ ગયા 

કવી બન્યા પણ કાગળ કોરા રહી ગયા 

કલમ ચલાવ્યા પહેલા શબ્દો ખોવાઈ ગયા 

ખાતરી

તને મેં ઝંખી નથી પણ ચાહી છે જરૂર 

તું મને સ્પર્શી નહોતી પણ સ્પંદી છું જરૂર

તને મેં સુણી નથી પણ ગઈ છે જરૂર

તે મને જાણ્યો નહોતો પણ કલ્પ્યો છે જરૂર 

તને મેં કશું કહ્યું નથી પણ તું સમજી છું જરૂર

તને મેં મારી કહી નથી પણ રહી છું જરૂર

બેવફા 

દીલ ની જલન દીલ માં જ રહેવાદો

પ્રેમ ના જળ ની ઈચ્છા નથી

વીરહ ની વેદના અંતરમાં જ રહેવાદો

મીલન ના લેખ ની ઈચ્છા નથી

એકાંત લાશ ને સડવા દો

સાથ ના દાહુ ની ઈચ્છા નથી

પ્રેમ થી કહેજો એ બેવફા ને

ફરીથી એ વફાની ઈચ્છા નથી

जी रहा हु 

  

 उगते और आठ्माते सूरज के साथ जी रहा हु 

दील की धड़कन में त्रि याद के सहारे जी रहा हुુ

तेरी खामोश आँखों में उभरते आंसू ओ की कसम 

पल हर पल तेरी यादों के सहारे जी रहा हु 

वेदना j यदा सह सके ऐसा मेरा दील नहीं रहा  

बस अभी तो मौत ही मीले इसी लिए जी रहा हु 

तुजे देखने को पल भर जीवन में और हो कर 

पल - दो पल की मुलाकात के लीये 

जैसे मौन ही बनकर जी रहा हु 

 मेरे जीवन पथ पर तो कांटे ही कांटे  है  

बस एक तेरी राह में फुल बनकर बीखरने के लीये जी रहा हु 

જીવી રહ્યો છુ 

 

ઉગતા ને આથમતા સુરજ ની સાથે જીવી રહ્યો ચુ

િદલ ની ધડકન માં તારી યાદ સાથે જીવી રહ્યો છુ

તારી ખામોશ આંખમાં ઉભરાતા આંસુ ઓ ની સોગંદ 

પળે - પળે તારી યાદનાં સહારે જીવી રહ્યો છુ 

વેદના વધુ જીરવી શકે એવું દીલ નથી રહ્યું 

બસ હવે તો મોત મળે એ માટે જીવી રહ્યો છુ 

તને જોવા ને પળ ભર માટે જીવન ભર આતુર બની 

ઘડી - બે ઘડી ની મુલાકાત માટે 

જાણે મૌન બની જીવી રહ્યો છુ 

મારા જીવન પથ પર સતત કંટા છે 

બસ તારી રાહ માં ફૂલ બની પાથરવા માટે જીવી રહ્યો છુ

ग़ज़ल 

सच में मई व्यस्त हूँ दीन रात 

तेरी याद में  हूँ मस्त दीन रात

में प्रेमम में रत हूँ दीन रात 

आ के बसे हो मुज रदय में 

अंतर से जपता हूँ दीन रात 

बंधन है अभी जन्मो जनम का 

परंपरा की शरत हूँ दीन रात 

सामना तैयार करने को तैयार हूँ जगत का 

पाने के लिए शशक्त हुन्दीन रात 

ये कैसा है हाल मेरा .....

मेरे ही हाथो से लिखता हु दीन रात  

"ગઝલ"

 

ખરેખર હું વ્યસ્ત છુ િદન રાત

તારી યાદ માં છુ  મસ્ત િદન રાત

હું પ્રેમ માં છુ રત  િદન - રાત

વસ્યા છો આવી હૈયા માં

અંતર થી જપુ છુ િદન - રાત

ગાંઠ છે હવે જન્મો જન્મની 

પરંપરા ની શરત છુ િદન - રાત 

સામનો કરવા છુ તૈયાર દુિનયાનો

પામવા હું શશક્ત છુ િદન - રાત

આ તે કેવા હાલ છે ....

પોતાના જ હાથે લખું છુ િદન રાત

HAPPY

INDEPENDENCE

DAY 

TO ALL

Overview of what's new in Gmail

Overview of what's new in Gmail

"િમલન" 

 

એ અને હું મળ્યા વાતો ઘણી કરી

પણ મન ની વાતો તો રહી ગઈ

મળ્યા એવા અમે સાવ એકલાજ હતા

કશી હકીકત એ એના મન ની વાત ચાત કરી જ નિહ

એ ને હું સાથે હતા , હું એના મન ને વાંચતો 

પણ કઈ સમજી ના શકાયો , સમજવું હતું એના મન ને 

તેથી જ તો મળ્યો હતો

મળ્યા અમે એવા મળ્યા

જુદા થયા અમે એવા જુદા થયા 

શું ? સદા ને માટે અમે જુદા થયા 

બસ મારું મન એમ જ રોયા કરે છે

 तेरा मन चाहे वो कर 

फूल  कोई तोड़े तो तोड़ ने दे 

तेरी ये फूलदानी की कोई कदर नहीं  

तुजे कोई चाहे तो चाहने दे 

ये दुनिया में चाहनाराओ  की कोई गीनती नहीं  

तेरा मन छाहे वो कर 

दील तुज से कोई जोड़ ने आये तो जोड़ ने दे 

दील तोड़ने वाले की कोई गीनती नहीं 

तेरे साथे वफ़ा करे तो होने दे 

ये दुनिया में बेवफाई करने वाली की कोई गीनती नहीं 

तेरा मन चाहे वो कर 

तुजे कोई [यार करे तो कर ने दे 

नफरत करने वालों की कोई गीनती नहीं 

तेरी गरज है कीसी को तो गरज करने दे 

ये दुनिया में गरजवान वाले की कोई गीनती नहीं 

तेरा मन चाहे वो कर  

तुजे कोई सपना आये तो आने दे 

यनहा एहसास करने वाले की कोई कमी नहीं 

हे "..." तेरा मन चाहे वो कर 

તારું મન કહે તે કર

ફૂલ ને કોઈ તોડે તોડવા દે

તારી આ ફૂલદાની માં કોઈ કદર નથી

તને કોઈ ચાહે તો ચાહવા દે 

આ દુનિયા માં ચાહનાર ઓ ની કોઈ ગણતરી નથી 

તારું મન કહે તે કર

િદલ ને કોઈ જોડે તો જોડવા દે 

િદલ તોડનારા ઓ ની કોઈ ગણતરી નથી

તારી સાથે વફાઇ થાય તો થવા દે

આ દુિનયા માં બેવફાઈ કરનારાઓ નો કોઈ ગણતરી નથી

તારું િદલ કહે તે કર 

તને કોઈ પ્યાર કરે તો કરવા દે 

નફરત કરવાવાળા ઓ ની કો ગણતરી નથી

તારી ગરજ ને કોઈ સરે તો સારવા દે

આ દુિનયા માં બેગર્જુઓ ની કોઈ ગણતરી નથી

તારું મન કહે તે કર 

તને કોઈ સપનું આવે તો આવવા દે

અહીં એહસાસ કરવાવાળા ની કોઈ ગણતરી નથી

હે "..." તને તારું મન કહે તે કર

" भारत  पाकीस्तान  के  समबन्ध  "

बचपन  से  यही  सुनता  था  की  पाक  हमारा  दुश्मन  है ,
पुछु  कीस  से , कौन  बताए  दोनों  में  क्या  अनबन  है ...
अनबन  क्या  है , झगडा  क्या  है  पुछु  में  सबसे  जाकर ,
सब  बोले  नादान  है  तू  समझेगा  न  तू  खुलकर ...
में  बोलू  गधे  ही  तुम  सब  कुछ  भी  पता  न  है  तुमको ,
पता  नहीं  है  कुछ  भी  फीर  क्यों  भड़काए  हम  सबको ...
थक  हारकर  घर  में  पहोचा  पुचा  माँ  से  जाकर ,
क्यों  लड़ते  है  यह  दोनों  तुम्ही  बतादो  माँ  खुलकर ...
माँ  बोली  कुछ  यु  हसकर  बेटा  तू  क्यों  डरता  है ,
दोस्ती  करने  को  हम  तो  क्या , पाकीस्तान  भी  मरता  है ...
राजनीती  के  इस  खेल  ने  इन  दोनों  को  है  यु  तोडा ,
जुडे  हुए  थे  दील  हम  सबके , इसने  है  रिश्तो  को  तोडा ...
क्या  मतलब  था  माँ  का  मैं  तो  कुछ  भी  समझ  न  पाया ,
सोच  सोचकर  रात  बीत  गयी , में  तो  सो  न  पाया ...
अब  बड़ा  हुआ  तो  सोचता  हु  क्यों  न  नया  जहां  बनाये ,
बीती  बीसरी  भूलकर  क्यों  न  अमन  ही  अमन  फैलाये ...
जो  बड़े  न  कर  सके  क्यों  न  हम  ही  वोह  कर  जाए ,
आगे  बढ़कर  क्यों  न  हम  दोस्ती  का  हाथ  बढ़ाये ...
सबको  बस  में  यही  कहूँगा  प्यार  के  दीये  जलाओ ,
इन  दीया  के  सब  अंधियारों  को  रोशन  कर  जाओ ...
लीखो  ऐसा  पैगाम  ख़ुशी  का  दुनीया  खुश  हो  जाये ,
प्यार  की  दुनीया  में  अपना  नाम  अमर  हो  जाये ...
जय  Hind...
हैल  इंडिया , हैल  पाकीस्तान ...
-वीश्वास
***

दे के दील हम जो ही गए मजबूर ,

" दे  के  दील  हम  जो  ही  गए  मजबूर "

 

दे  के  दील  हम  जो  ही  गए  मजबूर ,

इस  में  क्या  इखतीयार  है  अपना  
बे -खुदी  ले  गयी  कहाँ  हम  को , 
दीर  से  इंतज़ार  है  अपना ,
रोते  फीरते  हैं  सारी - सारी  रात , 
अब  यही  रोज़गार  है  अपना , 
दे  के  दील  हम  जो  हो  गए  मजबूर , 
इस  में  क्या  इखतीयार   है  अपना,  
कुछ  नहीं  हम  मीसाल - ऐ - अनका    लेक , 
शहर - शहर  इश्तेहार  है  अपना , 
जीस  को   तुम  आसमान  कहते  हो , 
सो  दीलों  का  गुबार  है  अपना ,

महबूब बदल जाते हैं हर सेमिस्टर में

महबूब  बदल  जाते  हैं  हर  सेमिस्टर  में 

प्यार  का  मतलब  नहीं  कोई  सेहर  में 
 

महबूब  बदल  जाते  हैं  हर  सेमिस्टर  में 
 

क्यों  दीये  जलाये  हम  गली  के   बादस्तूर 
आग  लगी  है  जब  अपने  ही  घर  में 
 

क्यों  प्यार  उसी  से  हमें  बेपनाह 
 

मेरी  कीमत  नहीं  कोई  जिसकी  नज़र  में 
 

खुदगर्ज़  ही  गया  इंसान  इस  हवा  में 
 

बह  गए  सब  इस  लहर  में 
 

माँ  तू  क्यों  आंसू  बहती  है  खुले  में 
 

वो  तासीर  नहीं  अब  दूध  के असर  में 
तेरी  आँख  में  नमी  क्यों  है  दोस्त 

 
क्या  फिर  कोई  हादसा  हुआ  सफ़र  में 

 

 

वोह  आज  काटों  के  दरमियान  न  जिए ,

इसलीये  हम  प्यार  कर  बैठे ,

 वोह  अपने  अखीयों  से  अन्स्सों  न  बहाए ,
इसलीये  हम  मुस्कराहट  के  नकाब  बन  बैठे ,
हमारी  खुदगर्जी  थी  की  उनकी  हंसी  बने ,
फीर  भी  आज  हम  उन अँजान  आँखों  बेजान  बन  बैठे  ..
मेरे  तकदीर  का  ठूटा  आइना  ही  ठुम ,
जिसमें  तुमने  हमारी  प्यार  का  पर्ची  चीन  लीया ,
पर  वक़्त  हमें  चीन  लीया ,
और  आइना  भी  सवर्ण  छोड़  दीया ,
आज  थक  शिकवा  नहीं  थी  खुदा  से ,
लगा  ki जिन्दगी में  सभ  मुरधे  पूरी  हुई ,
जबह  जनाज़ा  उठा  और  उसने  पलकों  से  अनसुन  बहाए ,
लगा  की मौत  भी  अधूरी  हुई  ..
आज  बदनाम  करना  चाहता  हूँ  तुझे ,

 प्यार  का  एख  दाग  तेरे  दामन  में ,
थाकी  तुझे  कोई  अगर  पूछे ,

ताब  कहना  एख  शायर  की  पहचान  हूँ  में 

"मेरा  नाम  है  मोहब्बत "

खोयी  खोयी  सी  धीमी  - धीमी  सी 
थोड़ी  अनकही थोडीसी सी  मुस्कुराती
दो  दीलों की   है  इजाज़त  मेरा  नाम  है  मोहब्बत 
दो  दीलों  की  है  इजाज़त  मेरा  नाम  है  मोहब्बत 
भीगे  सपने  काची  यादें
छोटी - छोटी  दिल  की  बातें
कहती  है  यह  jindgi  कैसी  है  दीवानगी
कोई  रहता  है  आहटों  के  सहारे  

छुलूं  तो  सनसनाहट  मेरा  नाम  है  मोहब्बत 
कुछ  तहरीरें  लीखते रहना
अपने  घर  में  चलते  रहना 
अनजानी  बातों  में  भी  होती  है  दील की लगी
सूखे  लम्हों  में  न  बारीशों  के  किनारे
होठों पे  है  शरारत  मेरा  नाम  है  मोहब्बत
होंटों  पे  है  शरारत  मेरा  नाम  है  मोहब्बत 

अंजान  कवी

चलो फीर आज कुछ तुम्हारे नाम लीखते हैं

चलो  फीर आज कुछ तुम्हारे नाम लीखते हैं 

 
वो  वादों   के हसीं  शाह  परे 
वो  फुरक़त  के  घुम्गीन  इस्तरी 
वो  तेरे  हीजेर मैं  बीती   रातें 
वो  तेर ऐ  इन्तजार  क  लमही 
कहूं  क्या  मैं  ऐ  जान  ऐ  जनान 
कह  अब  भी  याद  आतीं  हैं  वो  रातें 
लीखे तो  क्या  लीखे  तुम  ही  बताओ 
कलम  मैं  ताक़त  ऐ  गुफ्तार  है  कब 
न  सुन  सकती  ही  तुम  फिर्कत  क  कीसी
तो  जनान  कीया  लीखे हम ?
कई  यादें  कई  बातें 
जो  हम  को  याद  आतीं  हैं 
न  हम  महफूज़  करती  हैं 
कीसी  भी  संग  ऐ  मर - मर  पर
तो  फीर  कीया  लीखें जनान 
बताओ  क्या लीखें हम  फीर ??
अंजान कवी 

~ बताओ  क़ीया लीखें हम  फीर~

  

हम  जीन  को  अपनी  नज्मून  का 
उन्वान  बनाया  करते  थे 
लाफ्ज़ुं  का  बना  कर  ताज  महल 
कागज़  पर  सजाया  करते  थे 
वो  हम  को  अकेला  छुर  गए 
सब  रीश्तों  से  मून  मुर्र  गए 
अब  रीशते सारे  सूने  हैं 
वो  प्यार  कहाँ  अब  बाक़ी  है 
अब  कीया  लीखें  हम  कागज़  पैर 
अब  लीखने   को  कीया  बाक़ी  है 

~~~ अंजान कवी ~~~~

दे के दील हम

दे  के  दील  हम

दे  के  दील  हम  जो  हो  गए  मजबूर ,
इस  में  क्या  इखतीयार  है  अपना
बे -खुदी  ले  गयी  कहाँ  हम  को ,
देर  से  इंतज़ार  है  अपना ,
रोते  फीरते  हैं  सारी - सारी  रात ,
अब  यही  रोज़गार  है  अपना ,
दे  के  दील  हम  जो  ही  गए  मजबूर ,
इस  में  क्या  इखतीयार  है  अपना 
कुछ  नहीं  हम  मीसाल - ऐ -अनका  लेक ,
शहर - शहर  इश्तेहार  है  अपना ,
जीस  को  तुम  आसमान  कहते  हो ,
सो  दीलों  का  गुबार  है  अपना ,
अंजान कवी 

दोस्त तेर शहर में ,

 दोस्त  तेर शहर में  , 

मील गया  जीस  नु  सहारा  दोस्त  तेर शहर में  , 

तुर्र  किवें  जांदा  वेचारा  दोस्त  तेरे  शहर  में  , 
अपने  दीलबर  दा  घर  बर्बाद  होया  वेख  के , 
तुर  गया  रो  रो  नाकारा  दोस्त  तेरे  शहर  मेंं , 
जिन्दगी   थोड़ी  सी   लेकीन  लुत्फ  चंगा  दे  गयी , 
ली  लीया  राज्ज   के  नज़ारा  दोस्त  तेरे  शहर में , 
मस्तीय  के  बीत  जावेगी  मेरी  ही  जिंदगी  , 
मील  गया  ऐसा  हुलारा  दोस्त  तेरे  शहर  में , 
सह्म्भ  के  जीस  नु  मैं  रखदा  सन  ओह  दिल  वी  लुट  लीया , 
तुर  गया  कर  के  किनारा  दोस्त  तेरे  शहर  में , 
सद्द  गया  जींदा  ही  तेरे  इश्क  दी  अग्नी  मैं , 
उड्ड  गया  बन्न  के  शरारा  दोस्त  तेरे  शहर  में , 
मौत  लेनी  वी  नहीं  सुखी  सिफारिश  तेरे   बीना , 
ज़हर  न  मिलिया  उधर  दोस्त  तेरे  शहर  में ,
जरा  संभाल  के  रखियो ,है  शीशे  वांग  दील  मेरा ,  
उडों  की  कारन  एह  आशिक  जड़ों  महबूब  हर  वारी , 
नज़र  दे  सहमने  आवे  मगर  पर्दा  गीरा  बैठे ,  
जरा  संभाल  के  रखियो ,है  शीशे  वांग  दील  मेरा , 
एह  दील  के  टूट  जाना ,जे  तुस्सीं  हाथों  गीरा  बैठे ,  
मोहब्बत  वालीयां  ते  एह  ज़माना  रहम  नहीं  करदा , 
ज़माने  तों  हजारन  ज़ख़्म ,दील  वाले  करा  बैठे ,  
सुरीली  तान  इस  में ं ,कीस  तरन  होवे  भला  पैदा , 
तुस्सीं  एह  साज़  ही  अपना  ही  ली  के  बेसुरा  बैठे ,  
कड़े  हम दर्द  तुन  दिल  वालियां  दी  ही  नहीं  सकदी , 
खुदा  जाने ,अस्सीं  इतबार  किद्दां ,कर  तेरा  बैठे ,

अंजान कवी 

नींद आये भी तो

नींद आये भी तो

नींद  आये  भी   तो   अब  ख्वाब  कहाँ  आते  हैं ,  
तू  बता  ऐ  दील  - ऐ - बेताब , कहाँ  आते  हैं ,
हमको  खुश  रहने  के  आदाब  कहाँ  आते  हैं , 
मैं  तो  यक्मुष्ट   उससे  सौंप  दूं  सब -कुछ  लेकीन ,
एक  मुठी  में  मेरे  ख्वाब  कहाँ  आते  हैं , 
मुद्दतों  बाद  तुझे  देख  के  दील  भर आया ,
वरना  सहराओं  में  सेलाब  कहाँ  आते  हैं , 
मेरी  बेदार  निगाहों  में  अगर  भूले  से ,
नींद  आये  भी  तो  अब  ख्वाब  कहाँ  आते  हैं , 
शिद्दत -ऐ -दर्द  है  या  कसरत -ऐ -मई - नोशी  है ,
होश  में  अब  तेरे  बेताब  कहाँ  आते  हैं , 
हम  कीसी  तरह  तेरे  दर  पे  ठीकाना  कर  लें ,
हम  फकीरों  को  ये  आदाब  कहाँ  आते  हैं , 
सर - बसर  जीन  में  फ़क़त  तेरी  झलक  मीलती  थी ,
अब  मुयस्सर  हमें  वोह  ख्वाब  कहाँ  आते  हैं ,
सद्द  गया  जींदा  ही  तेरे  इश्क  दी  अग्नी छ  मैं , 
 

अन जान कवी 

હું શું કરું ?

હું શું કરું ?


કોઈ પડદાની ઓથમાં સંતાઈ ને મારા િદલ ને રમાડે તો હું શું કરું ?
છુપી બંસરી કનૈયાની ચોરી કરી કોઈ રાધા વગાડે તો હું શું કરું ?
વીજળી મારું મકાન ભાળે ભલે હું સહી લઉં મુખ થી ઉફ્ફ નાં કહું
પણ એના કાતિલ નયનોની ચિનગારીઓ આગ દિલ ને લગાડે તો હું શું કરું ?
મારા દિલ નું એ મકાન ખાલી હતું વાત જોઈ પુન તું આવી નહિ હું શું કરું ?
કોઈ બદલે તમારી આવી ને એને રાખી લે ભાડે તો હું શું કરું ?
જિંદગી ની સફર માં અમે સાથે જ હતા,પાસે આવી ને મંઝીલે થાકી ગયા
દોષ દેશો ના તમો ભલા એ કદમ નાં ઉઠાવે તો હું શું કરું ?

ભારતીય સંસ્કૃિત

ભારતીય સંસ્કૃિત

કપ્ડા થઇ ગયા છે ફેશન માં ટૂંકા
લાજ શરમ ક્યાંથી હોય ?
ખોરાક થઇ ગયા છે ફાસ્ટ ફૂડ
શક્િત ક્યાંથી હોય ?
પ્લાસ્ટીક ના થયા ફૂલ
સુગંધ ક્યાંથી હોય ?
મેકપ થી ચેહરા થયા સુંદર
રૂપ ક્યાંથી હોય ?
શીક્ષકો થયા પૈસા નાં ભૂખ્યા
સાચું શીક્ષણ કે વીધ્યા ક્યાંથી હોય ?
પ્રોગ્રામ થયા ટીવી ચેનલ નાં
સંસ્કાર ક્યાંથી હોય ?
માનવ બન્યો સ્વાર્થી
દયા ક્યાંથી હોય ?
ભારત.....આર્તનાદ પોકારે છે
ક્યાં ગઈ ભારતીય સંસ્કૃિત ???
ક્યાં ગઈ ભારતીય સંસ્કૃિત ???
ક્યાં ગઈ ભારતીય સંસ્કૃિત ???

શબ્દો ની સરવણી

શબ્દો ની સરવણી

પર્ણ , પુષ્પ, પથ , પર્વત, પ્રજ્ઞા ને પ્રેમ પ્યારા છે બહુ મને
સુર , સ્વર, સંગીત , સરોવર, સંધ્યા, સમાવવા છે ભીતરમાં મારે
દિપ , દુનિયા , દિલ , દાવાનળ ને દયા દઝાડે છે વારંવાર મને
મોહ , માયા, મમતા, મદ , મનસા , ને મેદની મનમાં અતિ ચૂમે છે મને
નેણ , નેહ , નામના , નિશા , નવરાશ , નબળાઈ એ મારી જરાક
તૃપ્તિ, ત્વરા, તરવરાટ, તેજ , તાદાત્મ્ય, તરવરે છે તરંગ રૂપે મુજમાં
કાવ્ય , કમળ, કેસુડો ,કળા ને કોકિલ કહે છે કઈ કાન માં મારા
હાસ્ય , હાશ, હર્ષ , હવા , હળવાશ ,હરખાવે છે સપર્શી ને મને
રંગ , રસ , રમણીયતા , રતાશ , રસિકતા , રોમાંચ લાવે છે હૃદય માં
આસ્થા, આશા , અસ્મિતા , આકાંક્ષા , આસ્વાદ છુ એ રૂપે જીવન ને
જગત, જનમ , જનની , જોખમ , જીવતર ,જામતી નથી વાર્તા મારી આ સર્વ ને
વાદળ , વેદના , વ્યથા , વસવસો , વલોપાત , વમળ બની ડૂબાડવા ચાહે છે મને
ધૈર્ય, ધરપત , ધવલતાથી ધ્રુર્ણા , ધરખમ ધોધ વચ્ચે પણ તરી નીકળીશ
આ સંસાર સાગર હું આત્મ બળથી

હજી બાકી છે
 
આંખો માં તસ્વીર તમારી ને
િદ્લ માંધડકન છે તમારી
શ્વાસ માં પણ સુવાસ છે તમારી
ને િદ્લ માં યાદ થાય છે તમારી
આ જડ ચેતના માં જરુરીયાત છે તમારી
સાદગી માં દુલ્હન સમી સુંદરતા છે તમારી
ફુલવાડી મહેંકી ઊઠે જ્યાં હાજરી તમારી
બેચેન િદ્લ ને ચેન મળે જો પ્રીત રહે તમારી
" વીપુલ " ને પ્રેમ માં પગલ કરી ને
પ્રીત ના છીનવી લેતા તમારી
કરુ દી્વસ્ રાત દુઆ ખુદા ને
બસ તમે જ રહો તક્દીર મારી

IDHAR UDHAR SE

IDHAR UDHAR SE

"થંભી જાય છે"
શું કહુ તને ?

કશુ કહેવાતું નથી

પણ કહ્યા વગર રહેવાતુ પણ નથી

મારા હોઠ જે કહેવા માંગે છે

પણ તારા ગુલાબી હોઠ ને જોઈ થંભી જાય છે

મારી આંખો કંઈક કહેવા માંગે છે

પણ તારી સુંદર આંખો જોઈ ને થંભી જાય છે

મારુ સ્મીત કંઈક કહેવા માંગે છે

પણ તારું ગુલાબી સ્મીત જોઈ ને થંભી જાય છે

મારુ નાજુક િદ્લ કંઈક કહેવા માંગે છે

પણ આ તારુ પત્થર િદ્લ જોઈ ને થંભી જાય છે

પણ મારુ નામ "િવપુલ્" તને કંઇક કહેવા માંગે છે

પણ તારુ નામ સાંભળી તે પણ થ્ંભી જાય છે ....

~ ~ ~ ~ ~  

अगर तुम मीलने आ जाओ तो 

तमन्ना फिर मचल जाए
अगर तुम मिलने आ जाओ।
यह मौसम ही बदल जाए
अगर तुम मिलने आ जाओ।
मुझे गम है कि मैने जिन्दगी में कुछ नहीं पाया
ये गम दिल से निकल जाए
अगर तुम मिलने आ जाओ।
नहीं मिलते हो मुझसे तुम
तो सब हमदर्द हैं मेरे
ज़माना मुझसे जल जाए
अगर तुम मिलने आ जाओ।
ये दुनिया भर के झगड़े
घर के किस्से काम की बातें
बला हर एक टल जाए
अगर तुम मिलने आ जाओ।

" એ લોકો તો "

એવરેજ નથી જોતાં ને નવી ગાડી વસાવે એ લોકો

લોન ભરપાઈ ની તરેવડ નહી ને બેંક ના નાણાં ફસાવે એ લોકો

સંસાર નથી જોતાં ને કેવા ઝટ પરણ્તાં એ લોકો

બે - ચાર દી ની મોંજ મજા ને કોરટ ના બારમણે રઝળતાં એ લોકો

ભલાઈ નથી જોતાં ને નોકરી સીલેક્ટ ક્રતાં એ લોકો

કહે કાગળીયા વજન માંગેને પૈસા કલેક્ટ કર્તાં એ લોકો

લોક સેવા નથી જોતાં ને કેવા ખુરશીદાવ રમ્તાં એ લોકો

દીન ને બે ટ્ંક અન્ન નથી ને ભર પેટ જમ્તાં એ લોકો

માનવતા નથી જોતાં ને હીંસા ખુબ આચરતા એ લોકો

જાણે કંઇ થયું ન્થી ને જાહેર માં કેવા વીચર્તા એ લોકો

માતા આવે લહે સત્ય ન્થી જોતાં એ લોકો

જુવાર દાંણાં મ્ંત્રે એ લોકો

માથૂ ધુણાંવી નીર્થક્ને શ્રદ્ધાળુ ઓને છેત્રે એ લોકો

સ્થીતી નથી જોતાં ને તુર્ત દાખલ કરાવ્તા એ લોકો

એક્સ્ટ્રા ચાર્જ મઝાના લઈને પોતાના ને ર્ડાવ્તા એ લોકો

હું શુ કરુ ?

ભુલી જવું છે બધું છતાં તને ભુલી ન શકુ તો હું શું કરુ ?

ચાહુ છુ તને છતા તું ના ચાહી શકે તો હું શુ કરુ ?

મળવુ છે તને છતાં તું એક વાર પણ ના મળી શકે તો હું શુ કરુ ?

હવે, નથી જીવવું , છતાં તું જીવાડે તો હું શુ કરુ ?

બસ એક વાર કહી દે પૃરેમ કરુ છુ, પણ તૂં ના કહી શકે તો હું શુ કરુ ?
   ~ ~ ~ ~ ~ 

POEM

De ke dil ham jo ho gaye majbuur,
Iss mein kyaa ikhtiyaar hai apna
Be-khudii le gayi kahaan ham ko,
Deir se intezaar hai apna,
Rote phirte hain saari-saari raat,
Ab yahi rozgaar hai apanaa,
De ke dil ham jo ho gaye majbuur,
Iss mein kyaa ikhtiyaar hai apna
Kuchh nahi ham misaal-e-anqaa lek,
Shehar-shehar ishtehaar hai apna,
Jis ko tum aasmaan kehte ho,
So dilon kaa Gubaar hai apna,
AUTHOR UNKNOWN

***

POEM

Sadd gya jeendaa hee tere ishq dee agni ch main, 
Mil gya jis nu sahaara dost tere shehar chon, 
Turr kivein janda vechara dost tere shehar chon, 
Apne dilbar da ghar barbaad hoya vekh ke, 
Tur gya ro ro nakara dost tere shehar chon, 
Zindgi thodi see lekin lutaf changa de gayi, 
Lai liya rajj ke nazaara dost tere shehar chon, 
Mastiyan ch beet jaavegi meri hun zindgi, 
Mil gya aisaa hulara dost tere shehar chon, 
Sahmbh ke jis nu main rakhda san oh dil vee lutt liya, 
Tur gya kar ke kinara dost tere shehar chon, 
Sadd gya jeendaa hee tere ishq dee agni ch main, 
Udd gya bann ke sharara dost tere shehar chon, 
Maut laini vee nahi saukhi sifaarish ton binaa, 
Zehar na miliya udhara dost tere shehar chon,
Zra sambhaal ke rakhiyo,hai sheeshe vaang dil mera,  
Udon kee karan eh aashiq jadon mehboob har vaari, 
Nazar de sahmne aave magar parda gira baithe,  
Zra sambhaal ke rakhiyo,hai sheeshe vaang dil mera, 
Eh dig ke tutt jaana,je tussin hathon gira baithe,  
Mohabbat vaaliyan te eh zamaana reham nahi karda, 
Zamaane ton hazaaran zakham,dil vaale kra baithe,  
Sureelee taan iss chon,kiss taran hove bhla paida, 
Tussin eh saaz hee apna ho lai ke besura baithe,  
Kade hamdard tun dil vaaliyan dee ho nahi sakdi, 
khuda jaane,assin itbaar kiddan,kar tera baithe,
AUTHOR UNKNOWN

***

POEM

Neend aaye bhi to ab khwaab kahan aate hain,
Tu bata a dil-e- betaab, kahan aate hain,
Humko khush rehne ke aadaab kahan aate hain,
Main to yakmusht usse saunp doon sab-kuch lekin,
Ek muthi mein mere khwaab kahan aate hain,
Muddaton baad tujhe dekh ke dil bhar aaya,
Warna sehraon mein selaab kahan aate hain,
Meri bedaar nigahon mein agar bhuule se,
Neend aaye bhi to ab khwaab kahan aate hain,
Shiddat-e-dard hai ya kasrat-e-mai- noshi hai,
Hosh mein ab tere betaab kahan aate hain,
Hum kisi tarah tere dar pe thikana kar lein,
Hum faqiron ko ye aadaab kahan aate hain,
Sar-basar jin mein faqat teri jhalak milti thi,
Ab muyassar hamein woh khwaab kahan aate hain,
AUTHOR UNKNOWN

***

SMS 1

"Being big or small isn't the crucial issue. If you don't move, you don't move."
Steve Ballmer

"A hero is no braver than an ordinary man, but he is braver five minutes longer." 
 Ralph Waldo Emerson 

"Every decision you make - every decision - is not a decision about what to do. It's a decision about Who You Are. When you see this, when you understand it, everything changes. You begin to see life in a new way. All events, occurrences, and situations turn into opportunities to do what you came here to do." 
 Neale Donald Walsch 

"Opportunities are like sunrises - if you wait too long, you miss them." 
 William Arthur Ward 

Finish each day and be done with it.
You have done what you could.
Some blunders and absurdities no doubt crept in; forget them as soon as you can.
Tomorrow is a new day; begin it well and serenely and with too high a spirit to be encumbered with your old nonsense.
Ralph Waldo Emerson

 

SMS FOR U ALL

There was a Nebraska farmer who grew award-winning corn. Each year he entered his corn in the state fair where it won a blue ribbon.
One year a newspaper reporter interviewed him and learned something interesting about how he grew it. The reporter discovered that the farmer shared his seed corn with his neighbors. 
"How can you afford to share your best seed corn with your neighbors when they are entering corn in competition with yours each year?" the reporter asked.
"Why sir," said the farmer, "didn't you know? The wind picks up pollen from the ripening corn and swirls it from field to field. If my neighbors grow inferior corn, cross-pollination will steadily degrade the quality of my corn. If I am to grow good corn, I must help my neighbors grow good corn."
He is very much aware of the connectedness of life. His corn cannot improve unless his neighbor's corn also improves.
So it is in other dimensions. Those who choose to be at peace must help their neighbors to be at peace. Those who choose to live well must help others to live well, for the value of a life is measured by the lives it touches. And those who choose to be happy must help others to find happiness for the welfare of each is bound up with the welfare of all.
Moral : If we want to be happy, we should help us neighbour be happy.
***

ગઝલ

 ગઝલ

તારાઓ ગયા આથમી ને,

આકાશ કોરું રહી ગયું

સ્વજનો ગયા સીધાવીને ,

માત્ર સ્મરણ તેમનું રહી ગયું

સુરજ ગયો આથમી  ને ,

પાછળ અંધારું  રહી ગયું ,

ચાહકો સૌ ચાલ્યા ગયા ને,

મુંજ દીલ કુંવારું રહી ગયું ,

બાગ ગયો  કરમાઈ ને ,

આંગણું  સુનું થઇ ગયું ,

મીઠું કરવા મથતો હતો ને ,

અંતે અંતર ખારું થઇ ગયું ,

કવી :- વસંત દવે ( સંગમ) 

Love sms

If I die and go to heaven,

I'll put your name on a golden star.

So that all the angels can see,

how much you mean to me.

Love sms

If I had a penny for everytime I thought of you,

I'd still miss you,

but at least I would be rich enough to come and see you..!!

Love sms

You must be a good runner because you are always running in my mind,

you must be a good thief because you have stolen my heart,

and i am always a bad shooter because I Miss You Always...

Love sms

 You are like the sunshine so warm,

you are like sugar,

so sweet... you are like you...

and that's the reason

why I love you!

Love sms

Lives are for living I live for you
Dreams are for dreaming I dream for you
Hearts are for beating mine beats for you
Angels are for keeping. Can I keep you?
***

" મીલન "

" મીલન " 

આપણું મીલન ફરી કયારે થાય છે ?
જો તારી જીંદગી વીરહમાં કેટલી તડપાય છે
નથી મળયા એક બીજાને આપણે મનથી 
છતાં પણ દુનીયામાં આપણી કેવી વાતો થાય છે
પ્રેમ પંથે નીકળ્યો છું હું સવરગ સામે પરેમ પામ્વા
તયારે સ્વારથી દુનીયા કહે દીવાનો જાય છે
પરવત થી વીખુટો પડી નદી સમાન મારી જીંદગી નીકળે છ
જોયું મીલનના આ દરીયામાં કેવા તોફાનો થાય છે
ભાવના તમારી સાથે જીવન વીતાવવાની
ન જાણે ક્યારે આ ભાવ્ના પુરી થાય છે
દૂ;ખી કરે છે તું મ્ને 
છ્તા પુછ્તી નથી તમને શું થાય છે ?

"સખી"

"સખી"

શું તુ જાણે છે ? સખી
મારુ કાવય કેવુ છે
તાજું... એકદમ તાજું 
સવારે ખીલેલા ફુલ જેવું
ખુશનુમા સવાર ની ચાહ જેવું
દુર ગગન માં ઉડતા પંખીઓના
સમી સાંજના ટહુકા જેવું
તારી જુલ્ફો ના રહી ગયેલા
એકાદ પાંણી ના ટીપા જેવું
ભર ઊનાળામાં તારા હોઠ ને
નાક ની વ્ચચે બાઝેલા પર્સેવાના ટીપા ની કતાર જેવું
શું તું જાણૅ છે ? મારા કાવય વીશે ?
આ હ્મ્ણાં જ લ્ખાયેલું એક્દમ તરોતાજું
કાવ્ય ફકત તારા માટ જ છે સખી ફક્ત તારા માટે