મહેંકી ઉઠે ફૂલ 

પલકો માં છુપાવી તું લાવી
એક મદહોશ અદાકારી 
પ્રણયમાં સર્વસ્વ વહાવી ન
ને મેં નોધાવી સહજ માં નાદારી 
તું આસમાનની રૂપાળી પરી 
ને હું ધરતી ની મામુલી ધૂળ 
તું જરા મુસ્કુરાય તો મન 
ઉપવન માં મહેંકી ઉઠે ફૂલ
ઝુલ્ફો માં ઘટા કાળી છે 
ભટકી જાય તેથીજ રાહી છુ 
ગાળો માં ફૂલો ની લાલી છે 
હોઠો પર ઝામ સુરાહી છે 
આંબા ડાળે ટહુકે કોયલ 
અંતરમાં ઉમ્નાગ છલકાઈ 
આશા બોલે છે અંગડાઈ 
ને મને માં ગુંજે છે શહેનાઈ .......