18.8.13

મહેંકી ઉઠે ફૂલ 

પલકો માં છુપાવી તું લાવી
એક મદહોશ અદાકારી 
પ્રણયમાં સર્વસ્વ વહાવી 
ને મેં નોધાવી સહજ માં નાદારી 
તું માનની રૂપાળી પરી 
ને હું ધરતી ની મામુલી ધૂળ 
તું જરા મુસ્કુરાય તો મન 
ઉપવન માં મહેંકી ઉઠે ફૂ
ઝુલ્ફો માં ઘટા કાળી છે 
ભટકી જાય તેથીજ રાહી છુ 
ગાળો માં ફૂલો ની લાલી છે 
હોઠો પર ઝામ સુરાહી છે 
આંબા ડાળે ટહુકે કોયલ 
અંતરમાં ઉમ્નાગ છલકાઈ 
આશા બોલે છે અંગડાઈ 
ને મને માં ગુંજે છે શહેનાઈ .......

No comments:

Post a Comment

कहीं चांद

कहीं चाँद राहों में खो गया कहीं चाँदनी भी भटक गई  मैं चराग़ वो भी बुझा हुआ मेरी रात कैसे चमक गई  मिरी दास्ताँ का उरूज था तिरी नर्म पलकों की ...