7.12.14

તમન્ના

તમન્ના હતી એક થશે પ્રભાત 
પળ માં એ ખંડાઈ ગઈ 
કદી નહોતા જોયા 
સપના રાત એવી લંબાઈ ગઈ 
પ્રકાશ પણ ક્યાંથી આવવાનો 
કદાચ તિમિર જ હશે 
પળે પળ ઝંખી શકું પ્રકાશ ને 
ઘડી એવી આરંભાઈ ગઈ 
ક્યાં સુંધી રાખું શ્રદ્ધા 
ક્યાં સુંધી રાહ જોઉં 
હવે તો લાગે હે પ્રભુ 
પ્રકૃતિ તારી બદલાઈ ગઈ 

No comments:

Post a Comment

कहीं चांद

कहीं चाँद राहों में खो गया कहीं चाँदनी भी भटक गई  मैं चराग़ वो भी बुझा हुआ मेरी रात कैसे चमक गई  मिरी दास्ताँ का उरूज था तिरी नर्म पलकों की ...